laugardagur, október 09, 2004

Eins og ad missa barnid sitt!!!!

Já allt ad gerast pási bara daudur greyid en blessud sé minnig hans. Er med smá samviskubit núna yfir thví hvad ég vanraekti Pása minn. Thad var nú ósjaldan sem vid opnudum búrid og gluggann út á sama tíma, svona ef honum langadi til ad fljúgja í burtu.... Nei nei ég og Dagný elskudum Pása út á lífinu! Èg man thegar í flutti fyrst ad heiman thá "gleymdi ég óvart Pása" svo hann hefur alltaf verid hjá mömmu og pabba! En blessud sé minning Pása og endilega jardid hann ( helst ekki stoppa hann upp )!
En nóg af Pása. Allt gott ad frétta sídan sídast, lítid gerst eigum ad spila á morgun í einhverri íshokkíhöll thví thad er eitthvad í gangi í höllinni okkar svo thad verdur bara fjör!
frúin kvedur ad sinni hef thetta lengra naest,
Dribban.

Comments:
Sko, ég veit að það er ekki fallega gert að hlæja þegar einhver deyr! EN ég er búin að grenja úr hlátri yfir þessum dánarfregnum. Sorry, biðst innilegrar afsökunar! Finnst samt góð hugmyndin hans Viktors að jólagjöf, efast ekki um að nýr Pási muni vekja mikla lukku! hahaha, en ég vil by the way votta samúð mína. Alltaf fúlt að missa "fjölskyldumeðlimi" I should know, hef misst 7 hamstra yfir ævina. Ég veit ekki af hverju, en þeir hétu allir Matti. Ég hef kannski ekki verið með sérlega mikið ímyndunarafl sem barn..!
Ég er hætt þessu tauti, sorry for your loss:-/
Ykkar Bjarney
 
Skrifa ummæli

<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?