Skúladætur

Unnum botnliðið í dag með 9 mörkum... Mér gekk mjög vel í leiknum þannig að þetta ætti varla að geta verið betra..... EN........... Ég er brjáluð... Hef örugglega aldrei verið jafn mikið nálægt því að fara að grenja í miðjum handboltaleik... Ég hata ósanngirni og hún var að verstu gerð í kvöld.. Það segir nú margt að klukkan er að verða 03.00 og ég er glaðvakandi (pirruð).. Það reddaði kvöldinu að Krissa, Kolla og Guðrún systir Kollu voru á leiknum og komu svo yfir í heimsókn og voru hjá okkur frameftir miðnætti... Rosa gaman að tjatta við þær skvísur...

En svona til þess að fara aðeins yfir leikinn þá kem ég inná eftir 10 mín þegar allt er í rugli og við 4 mörkum undir... Ég auðvitað orðin frekar mikið þreytt að vera áhorfandi allt of oft þannig að ég þurfti ekki nema örfáar mínútur til að koma okkur inn í leikinn aftur, setti strax 3 í röð og átti stoðsendingu... Mér gekk sem sagt mjög vel og í hálfleik vorum við einu yfir.. Þá var ég komin með 4 mörk og tvær stoð (eins gott að vera með statistikina á hreinu). Jæja í hálfleik segir svo þjálfarinn að ég eigi að skipta útaf í sókn, sem sagt bara að spila vörn... Hélt ég myndi tapa mér, vildi helst taka brúsann minn og þrusa í andlitið á honum... Þetta á ekki að vera hægt.. En ég fékk sem sagt einhverjar 5 mínútur í seinni hálfleik í hægra bakki en ég var bara þar í fyrri hálfleik og jú 2 síðustu mínúturnar fékk ég svo að fara í mína stöðu... Jíbbí... En ég náði allavega að skila 7 mörkum úr 8 skotum + 4 stoð á tæpum hálftíma... Það skiptir nákvæmlega engu máli hvað maður getur, það þarf alltaf að líma mig á þennan helv.... trébekk... Það verður fróðlegt að sjá hvað verður í næstu leikjum en með þessu áframhaldi fer nú heldur betur að styttast í óléttuna.. Get nú alveg eins eytt tímanum mínum í að verð feit... Þjálfarinn tæki nú örugglega ekki eftir því... Ég er sem sagt búin að ákveða það að ég ætla að vera egóisti dauðans það sem eftir lifir tímabils (eins og ég hafi ekki alltaf verið það haha...). En varð að deila þessu með ykkur... Ekkert smá ergjandi að vinna, standa sig vel en vera samt brjáluð... Ég er alveg að tapa mér yfir þessu... Þrátt fyrir þennan skítna spilatíma var ég samt valin maður leiksins og fékk gjafakort út að borða... Djö..... ætla ég að éta.... Og vá hvað Viktor á eftir að éta þjálfarann minn, eins gott fyrir þjálfarann að Viktor tók aldrei vélsagarnámskeiðið..............

Pirraða stelpan kveður að sinni... Er ekki að fara að sofa...............
Hrabba